سرمشق مهارت

برای یاور مشیرفر؛ به عنوان چشم‌روشنی فرزند تازه به دنیا آمده‌اش‌بارداری:من هیچ‌وقت مادر نبوده‌ام. نه فرزندی به دنیا آورده‌ام و نه تجربه‌ای از دوران بارداری داشته‌ام.اما احساس می‌کنم انجام دادن یک سری سرمشق مهارت...ادامه مطلب

دو سال از آخرین پستی که اینجا منتشر کردم می‌گذره. در دو سال گذشته کلی اتفاق‌های عجیب و غریب از سر گذروندم. 

دوباره برگشتم وبلاگ نویسی کنم. زندگی ادامه داره...

سرمشق مهارت...

آهنگ خوشبختی یا شادمانی (Felicita)سال 1982 توسط زوج ایتالیایی به نام‌ Albano & Romina Power اجرا شده. سبک خوندن و آهنگشون جالبه اما جالب‌تر و قشنگ‌تر از اون شعری هست که استفاده کردند. ورژن قدیمی این آهنگ رو می‌تونید از اینجا ببینید.  سال ٢٠١٥، تقریبا بعد از ۳۳ سال این دو در شهر ورونای ايتاليا دوباره روی صحنه رفتند و ترانه فیلیچیتا رو اجرا کردند. ورژن جدید رو هم می‌تونید از اینجا ببینید. LUI: Felicitae tenersi per mano andare lontanola felicitae il tuo sguardo innocente in mezzo alla gentela felicitae restare vicini come bambini la felicitafelicita خوشبختی دست در دست همرفتن به یک جای دور استخوشبختی نگاه پاک تودر میان مردم استخوشبختی نزدیک هم ماندن مانند بچه‌هاستخوشبختیخوشبختی LEI: Felicitae un cuscino di piume l'acqua del fiumeche passa e che vae la pioggia che scende dietro le tendela felicitae abbassare la luce per fare pacela felicitafelicita خوشبختی یک بالش پر قو استآب رودخانه است که در جریان استباران است که پشت پرده سرازیر می‌شود .خوشبختی کم کردن نور برای آشتی کردن استخوشبختیخوشبختی LUI: Felicitae un bicchiere di vino con un paninola felicitae lasciarti un biglietto dentro al cassettola felicitae cantare a due voci quanto mi piacila felicita felicita خوشبختی یک لیوان نوشی سرمشق مهارت...ادامه مطلب

کاش به ما ياد می‌دادن که از اشتباه کردن نترسيم:يه روزی از يه جايی به بعد ترسيديم.از اشتباه کردن،از رویاپردازی کردن،از تجربه کردن و خیلی چیزای دیگهکجا بود و چه وقت که واژه‌های اشتباه و غیرمعمول رو برای کارهایی که انجام داديم استفاده کرديم؟يادتون مياد کی بود و کجا؟ یا اینکه چه کسی بود که به ما ياد داد و لب گزیدیم و گریه کردیم و ناراحت شدیم و نا امید حتی.ای کاش نمی‌ترسيديم، و نمی‌ترسوندنمونای کاش به ما ياد می‌دادن که از اشتباه کردن نترسیم و اشتباهاتمون رو بپذیریم و از هر اشتباه یاد بگیریمبه نظرم هيچ اشتباهی، اشتباهی نيست. اگه ما اشتباه نکنيم معنيش اين نيست که آدمای خوبی هستيم. معنيش اين نيست که سرمشق مهارت...ادامه مطلب

 «هنرِ نخواندن» اهمیتِ زیادی دارد؛ یعنی نباید صرفاً به این دلیل که در حال حاضر فلان کتاب توجه اکثریت عامه را به خود جلب کرده به مطالعه‌ی آن پرداخت. تألیفاتی چون جزوه‌های سیاسی و مذهبی و رمان‌ها و شعر و امثال آن که به یکباره سروصدایی به راه می‌اندازند و شاید در اولین سال انتشار به چاپ چندم هم برسند. به خاطر داشته باشید آن که برای ابلهان می‌نویسد همواره مخاطب بسیار می‌یابد. تنها مدتی محدود و معین را به مطالعه اختصاص بدهید، آن هم مطالعه‌ی آثار اذهان بزرگ، کسانی که دیگر مردانِ تمامیِ دوران‌ها را پشت سر می‌گذارند و آواز شهرتشان همه را خاموش می‌سازد. فقط اینها هستند که حقیقتاً آموزنده و پالاینده‌ان سرمشق مهارت...ادامه مطلب

چند هفته قبل بود که غزل نقی‌زاده یکی از دوستان خوبی که به واسطه بیست‌تاسی با هم آشنا شدیم پرسید:آرزو با  هدف فرق داره؟  به بهانه این سوال غزل و صحبت‌هایی که با هم داشتیم شروع کردم به نوشتن، نمی‌دونم این نوشته چه اندازه درست و یا نادرست هست، حرف‌هایی بود که مطرح شد و چیزهایی که بعد گفتگو به ذهنم رسید  حرف‌هایی به بهانه سوال غزل: به نظرم هدف، گام های رسیدن به یک آرزو هست، البته من این‌طور فکر می‌کنم و در مورد درستی یا نادرستی اون مطمئن نیستم. همه ما آرزوهایی داریم، آرزوهایی برای رسیدن و آرزوهایی برای نرسیدن حتی، و اون کارهایی که برای رسیدن به آرزوها انجام می‌دیم در واقع یک جور هدف‌گذاری هستن.ممک سرمشق مهارت...ادامه مطلب

سرمشق مهارت...

 شب با ارشاد اسلامی یکی از بندگان مقرب درگاه الهی سرم را زمین گذاشتم که بخوابم. قصه‌ش را در پست بعدی می‌نویسم انشالله تعالی. اما بعد... صبح که از خواب بیدار شدم، متوجه شدم یک نفر با پروفایل ضمیر فعل! با تصویر گل و جانور (یادم باشه در مورد پروفایل شبکه‌های اجتماعی یه چیزایی بنویسم) برام پیام گذاشته که: ناراحتم. خیلی ناراحتم، شاید بهتر باشه بگم افسرده‌ام. سمانه این چه دنیاییه که داریم زندگی می‌کنیم؟ چرا همه‌ش مرگ؟ چرا همه‌ش خبر بد؟ چرا شب می‌خوابیم صبح بیدار می‌شیم یا یه جا سیل اومده، یا زلزله، یا آتیش گرفته یا حمله شده یا.... چه دنیایی شده آخه؟ (با چندتا ایموجی و استیکر غمگین، که به دلیل نبود ا سرمشق مهارت...ادامه مطلب

چنین نیست که کسی بتواند امیدوار باشد با نوشتن، غمش را تسکین دهد. کسی نمی‌تواند خود را فریب دهد که مورد نوازش و لطف حرفه‌اش قرار دارد. در زندگی من روزهای یکشنبه پایان‌ناپذیر و خالی و خلوتی بوده است که به شدت آرزو می‌کردم برای تسکین تنهایی و غمم، برای مورد نوازش و لطف قرار گرفتن توسط جملات و کلمات، چیزی بنویسم. اما قادر به نوشتن یک خط هم نبوده‌ام. بنابراین حرفه من (نویسندگی) مرا پس زد. نخواست چیزی از من بداند. چون که این حرفه هرگز مایه تسلا و آرامش خاطر نیست. رفیق نیست. این حرفه ارباب است. ارباب شلاق زدنمان تا حد مرگ. اربابی که فریاد می‌زند و محکوم می‌کند. از کتاب فضیلت‌های ناچیز ناتلیا گینزبو سرمشق مهارت...ادامه مطلب

گاهی آدم‌ دلش برای خودش هم تنگ می‌شود خودی که بود خودی که می‌خواست باشد و گاهی حتی خودی که هست! دلم برای خودم تنگ شده برای خودم بودن می‌خواهم خودم باشم بدون فکر کردن به قضاوت دیگران و اهمیت دادن به انتقادها و نظراتشان برخی‌ها را باید نادیده گرفت برای خود بودن برای برخی‌ها باید هر چه زودتر در را باز کرد و تا دم در بدرقه‌شان کرد و گفت خوش آمدید! کاش جرات کنیم و نادیده بگیریمشان کاش جرات کنیم و خودمان باشیم  خود واقعیمان.  هرچند این روزها همه تلاش می‌کنند خود واقعیشان را به نمایش بگذارند. اما چقدر موفقند؟! * از سری هذیان‌گویی‌های گاه و بی‌گاه سرمشق مهارت...ادامه مطلب